review Stokke MyCarrier voor dreumesen en peuters

Een aantal weken nadat ik deze review en de review over de Stokke MyCarrier voor baby’s hier had geplaatst, kreeg ik een email van de Social Media Manager Benelux van Stokke. Ze hebben mijn reviews gelezen. In de email zeggen ze dat het niet zo mag zijn dat ik last heb van het basisframe en dat het kindje (in dit geval de pop), te laag zit. Verder willen ze het graag goedmaken dat ik geen goed advies heb gehad in de winkel. Ze willen graag een afspraak met me maken om de MyCarrier nog eens goed uit te leggen. En daarnaast zijn ze benieuwd naar mijn bevindingen. Met name verbeterpunten in communicatie en ontwerp. Een paar weken later heb ik een afspraak met een van de trainers van Stokke Nederland. Hij traint het winkelpersoneel dat de MyCarrier gaat verkopen.

In cursief mijn commentaar en aanvullingen, nadat ik gesproken heb met de trainer van Stokke Nederland.

Nieuwsgierig geworden naar de nieuwe draagzak van Stokke, de Stokke MyCarrier (of de Stokke My Carrier), ben ik ‘m zelf gaan testen met Jasper: 24 maanden, 83 cm en 11 kg. Ik heb nu alleen het rugdraagdeel getest. De Stokke MyCarrier is verkrijgbaar in verschillende kleuren en kost in Nederland zo’n E149,-
Het deel waarmee je je baby op de buik kunt dragen heb ik later getest. Bij de Stokke MyCarrier is het ook nog mogelijk om je kind naar buiten toe te dragen. Deze optie heb ik niet getest omdat ik het niet veilig vind om je kind op deze manier te dragen. Hier ga ik uitgebreid op in in het blog dat over het babydragen van de Stokke MyCarrier gaat.

Het naar buiten dragen van je kind blijf ik een uiterst onveilige optie vinden die niet gepromoot zou mogen worden.

De Stokke MyCarrier bestaat uit een hard harnas waar je verschillende delen aan kunt zetten d.m.v. ritsen en bajonethaken om er een buikdragen dan wel rugdrager van te maken. Je zet de carrier eerst helemaal in elkaar. Vervolgens kun je alleen maar zittend (op de grond of op een stoel) je kind erin stoppen van bovenaf. Je kind wordt door middel van riempjes, zoals ook aan een fietsstoeltje zitten, vastgezet.

In het gesprek met de trainer van Stokke Nederland, zegt hij dat eerst je kind erin moet, dan moet je alles helemaal goed afstellen, instellen en strakstellen en dan pas breng je het geheel op je rug. Ik had niet alle riempjes strak genoeg ingesteld. Hij legt mij uit dat dit vanuit veiligheidsoogpunt zo bedacht is zodat je alles kunt controleren voordat je je kind op je rug brengt. Ik vind dat dit het onnodig moeilijk maakt om je kind op je rug te krijgen want je moet dit nu dus met kind en drager tegelijk doen.
Hij geeft hij aan dat je je kind in de Stokke MyCarrier het gemakkelijkst op je rug brengt wanneer je kind in de drager op een tafelrand of op een aanrecht zit. Mijn antwoord daarop is dat dat niet erg handig is als je in de stad bent. Of in het bos. Of op het strand. Dan moet je dus het hele gewicht met 1 hand optrekken en over je schouder op je rug brengen. Dat lukt mij niet met mijn zoontje van (inmiddels) 12 kg. Dan vind ik de systemen van andere ergonomische dragers zoals een Manduca, Bondolino, Wompat, ErgoBaby, Boba, Connecta een stuk fijner. Mijn kind kan ik met beide handen over mijn schouders op mijn rug brengen door middel van een supermanzwaai (supermantoss) of via mijn heup onder mijn arm door op mijn rug brengen. De ergonomische drager zet ik vervolgens vast en daarna stel ik de laatste banden af. Dat vind ik een stuk comfortabeler.

Het in elkaar zetten was zo ingewikkeld dat ik samen met de verkoopster wel 10 minuten bezig ben geweest om uit te vinden welk deel waar hoort en hoe je kind vastgezet moet worden. Zelf zei ze steeds weer dat het wel ingewikkeld was. Ondertussen zat Jasper lekker in een draagdoek op m’n rug het tafereel gade te slaan.

Na uitleg van de trainer van Stokke Nederland, vind ik het nog steeds een vrij ingewikkeld systeem om vast te maken. Het blijven veel bandjes, haken en riempjes die je ieder keer weer opnieuw moet vastzetten. In tegenstelling tot een Manduca, die ook veel riempjes en bandjes heeft, is deze eenmaal goed afgesteld, klaar voor de volgende keer.

De banden zijn vrij smal en erg hard. Er zit een harde beugel ter versteviging in. Die is overbodig als ze de banden goed vullen met zacht materiaal. Nu drukken de banden erg hard op mijn nekspieren en ik wil niet lang hiermee rondlopen.

Het materiaal van het rugpand, waar Jasper in zit, is vrij zacht. Dat vind ik positief. Verder vind ik het zitgedeelte zelfs voor mijn kleine dreumes te smal, er is geen ondersteuning van knie tot knie. Dus zijn beentjes hangen een beetje omlaag en hij heeft geen steun in z’n knieholtes. De regel voor veilig dragen ‘knietjes hoger dan de billetjes’ gaat hier niet op. Stokke zegt dat de MyCarrier gebruikt mag worden voor kindjes tot 15 kg. Maar dit gaat alleen over de belastbaarheid van het materiaal terwijl ouders dit kunnen lezen als dat de drager geschikt is voor alle kindjes tot 15 kg.

Wanneer de buitenste randen van het zitgedeelte iets strakker zouden zitten en gevuld zouden zijn, dan zou dit de houding van het kind wel in de gezonde positie ‘knietjes hoger dan de billetjes’ plaatsen. Deze kleine aanpassing in het ontwerp wordt als suggestie doorgegeven aan de ontwerpers. Wie weet is dit aangepast in een volgende nieuwe versie.

De schouderbandjes zakken van Jasper z’n schouders af, hoe strak ik ze ook doe. Hier kun je zien dat om zijn lies ook een bandje zit. De schouderbanden en de banden in de lies vind ik overbodig en niet fijn zitten. Hier kun je ook goed zien dat het harde harnas met aluminium plaat, tussen mijn rug en Jasper z’n buik zit. Ik vond dat niet fijn.

De schouderbandjes had ik vooraf strakker kunnen aantrekken. Rugdragen zou eventueel ook zonder aluminium plaat kunnen.

De drager zorgt er niet voor dat Jasper goed dicht tegen me aan zit, hij hangt behoorlijk naar achteren. Dat voelt voor mij een stuk zwaarder dan mijn Wompat bijvoorbeeld. In een ergonomische drager zit je kindje strak tegen je aan waardoor zijn gewicht goed verdeeld wordt over je lichaam. Hier roept hij na 2 minuten dragen ‘uit uit uit uit’.

Waarschijnlijk had ik vooraf alle bandjes nog wat strakker kunnen trekken waardoor Jasper dichter tegen mij aan komt te zitten. Dat zou dan wat comfortabeler worden.

Ik vind het geen fijne drager. Hij draagt niet ergonomisch voor het kind omdat de beentjes niet voldoende ondersteund zijn. Hij draagt ook niet ergonomisch voor de persoon die draagt omdat de versteviging veel te hard en te duidelijk voorgevormd is. Daarnaast vind ik de drager ook niet ergonomisch omdat bij het rugdragen het kind vrij los van je rug af hangt waardoor het gewicht aan je schouders gaat trekken.

Na het gesprek met de trainer van Stokke Nederland denk ik dat ik de drager, met goede informatie vooraf, wat beter ingesteld zou hebben zodat het prettiger voor mij en voor Jasper zou dragen. De drager vind ik nog steeds niet ergonomisch voor het kind omdat de beentjes niet voldoende ondersteund zijn. Verder vind ik het naar buiten dragen van je kindje op je buik, een onveilige optie is.

Hieronder voorbeelden van draagzakken die wel ergonomisch zijn zowel voor het kind als voor de persoon die draagt. Met een blije zoon als model die ik hierin graag uren achter elkaar draag. Zie vooral het comfort bij Jasper, dat zijn knietjes ondersteund zijn van knieholte tot knieholte, knietjes hoger dan zijn billen. Daarnaast het comfort bij mij dat hij dicht en direct tegen mij aan zit en dat de banden zacht gevuld zijn.

Manduca:

Wompat preschool: